bo znów zapomne...

Jeśli kiedykolwiek na­dej­dzie ta­ka chwi­la,że mnie zos­ta­wisz, a ja bę­dę leżała na podłodze, doszczętnie mocząc dy­wan łza­mi, to proszę Cię , trzaś­nij drzwiami tak ku­rew­sko moc­no, żeby spadł na mnie żyran­dol i żebym już niczym więcej nie mu­siała się martwic...